Que ver en Corcubión
Corcubión, terra de sosego e bravura
Patrimonio Cultural
Patrimonio Cultural
A "Casa do Pirata"
Patrimonio arquectónico
Localización
Praza de Castelao, 14
Cronoloxía
século XVII
Situación xurídica
propiedade privada en uso
Este é outro dos edificios senlleiros de Corcubión. Na súa fachada apréciase un escudo con seis cuarteis nos que se identifican a cabeza de lobo dos Moscoso (cuarto cuartel), o xadrezado dos Bermúdez (quinto cuartel) e os seis roeis dos Castro (sexto cuartel).
A esta casa tamén se lle coñece co nome de “A Casa do Pirata”, pois xa no século XIX viviu nela o bravo capitán José Agramunt y Figueroa, quen naceu en Corcubión o 24 de febreiro de 1833, aínda que a súa familia era de orixe valenciana. Un dos seus antepasados fora un coñecido corsario asentado en Fisterra. José Agramunt, ao igual que moitos dos seus antepasados, dirixiu os seus estudos ao mundo da navegación de altura ata obter o título de piloto e, posteriormente, o de armador. Na súa época este home foi famoso polo feito que aconteceu a noite do 26 de decembro de 1876, cando a bordo do seu bergantín goleta Liberto estaba navegando entre o Cabo de Gata e Roquetas, despois de tomar un cargamento de sal en Torrevieja con destino a un porto do Cantábrico. Esa noite, a tripulación baixo o seu mando amotinouse.
A intención da tripulación era matar ao capitán para facerse co cargamento de sal. Para iso aproveitaron a noite, mentres este durmía, para entrar na súa cámara e propinarlle dous disparos de revólver na súa cabeza. Pero non conseguiron acabar coa súa vida: o capitán ergueuse e saíu tras eles, recibindo un machadazo nas costas e outro disparo máis que tampouco conseguirían acabar con el. O capitán foi capaz, no seu grave estado, de acurralar aos amotinados e encerralos no rancho de proa e poñer ao contramestre baixo as súas ordes. Fixo conducir o barco ao porto de Almería, a onde chegaron na mañá do 27 de decembro. Conseguiu entregar os tripulantes ás autoridades e a el trasladárono ao hospital, onde faleceu aínda días despois, o 5 de xaneiro de 1877.
Dos cinco tripulantes, un morreu como consecuencia dun disparo recibido por erro a bordo. O resto dos amotinados estiveron uns días na prisión do porto de Almería e despois foron trasladados ao penal da Carraca en San Fernando (Cádiz). Durante o desenvolvemento do proceso, o contramestre faleceu, supostamente, de morte natural, polo que só quedaron tres tripulantes para xulgar. Durante o consello de guerra que tivo lugar en San Fernando o 28 de xaneiro de 1878, dous deles foron condenados a cadea perpetua e o outro a 14 anos de prisión. Pero as autoridades recorreron esta sentencia e, finalmente, os tres tripulantes foron condenados á pena de morte e, ademais, a pagar 5000 pesetas á nai do capitán. Para levar a cabo a execución os tripulantes foron trasladados de novo ao porto de Almería, onde esta se levou a cabo o 25 de outubro de 1878.
No seguinte enlace pódense consultar con detalle todos estes feitos: Ver ligazón
