Patrimonio Cultural

Trátase dun pequeno templo de planta rectangular cunha capela maior que ocupa a súa totalidade que ten unha cuberta de madeira a dúas augas con tella. A capela foi reconstruída en 1997 tras sufrir un incendio e quedar en estado ruinoso durante moitos anos. Posuía un retablo barroco do que só se conserva a imaxe de San Antonio de Padua. Esta imaxe, que data do século XVII, representa ao santo moi novo, vestido co hábito franciscano e cos atributos habituais da azucena e do libro. O templo sitúase nunha praciña (o campo de San Antonio), onde destaca un cruceiro do século XVIII.